บทที่ 33 ตอนที่33.กลับบ้าน

แสงแดดอ่อนๆที่ส่องทะลุผ้าม่าน มากระทบใบหน้า ส่งผลให้หญิงสาวรู้สึกตัวตื่น ร่างบางขยับตัวไปมา ก่อนจะต้อง

อมยิ้ม เมื่อวาดแขนไปยังคนที่นอนกอดเธอมาทั้งคืน แล้วพบแต่ความว่างเปล่า ธนากรลุกไปแล้ว เขาจะตื่นก่อนเธอเสมอ เมื่อคืนกว่าจะได้นอนก็เกือบค่อนคืน เขายังมีแรงลุกแต่เช้าได้อีกเหรอ ผิดกับเธอที่นับวันก็ยิ่ง...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ